دوستا چیزای خوبی ان. موجوداتی که بخاطرِ هیچ چیزِ دیگه ای نباید از دستشون داد. مخصوصن بخاطرِ "رابطه". و من خدا رو شکر اینو از یه تایمی ببعد فهمیدمش. بخاطرِ هیچ آدمی نباید دوستا رو کنار گذاشت. چون معمولن بندرت پیش میاد آدم با دوستش قهر کنه و مخصوصن دیگه ام آشتی نکنه. اما رابطه چیزیه که خلاصه ریده میشه توش و دوستای آدمن که فقط میتونن بازم دورِ آدم باشن و آدمو جم کنن.

من روانیِِ تک تکِ دوستامم. تو این هفته من اگه دوستامو نداشتم تا حالا مرده بودم. اما الان نه تنها زنده م، حالمم خیلی بیش از حدِ معمول خوبه.