همونشب که این کتابِ رضا قاسمی رو تموم کردم تو فیسبوک بهش پی ام دادم. اخه نمیدونم چرا دلم میخواد نویسنده های موردِ علاقمو انگولک کنم :| :
از تعریف کردن گریزونم. شما میتونین اینو نخونین چون شما نویسندهء مورد علاقهء منید اما من هیچی . سال وحشتناک کنکورم برای فرار از همه چی رفتم کتابفروشی و کتاب شما رو خریدم. همنوایی رو. و بعدش چاه بابل و امشب وردی که بره ها میخوانندو تموم کردم. چاه بابل از همش بیشتر سر حالم آورد اما من نوشتن شما رو دوس دارم. اونم خیلی. چرا اینا رو میگم ؟ نمیدونم. شاید چون یه جور ارضای درونیه که ادم بدونه دستش به نویسندش میرسه.
بعد گفتم یا جواب نمیده یا یچیزی میگه تو این مایه ها که من خیلی شاخم و تو چی میگی جوجه و اینا. اما بعد یکی دو روز گفت : لطف دارید خانم؛ ممنونم از محبتتان. من اونقده خوشحال شدم. :) جوابش نه کم بود نه زیاد. دقیقن همونی بود که ادمو راضی میکنه. بازم هی من میگم این اقا خیلی خوبه شما گوش نکنین :))
یه چیز یادت رف.
می گفتی این شماره هم هس اگه یه وخ کاری پیش اومد , روز مبادا و این حرفا, خوشال می شیم :))))
ببین بلد نیستیااااااااااااا
=)))
خاک برسرم
من همچی ادمی ام ؟ :))
چه باااااااحااااااااال دمش گرم!
دوسش دارم :))
نه نه تو باید ازین به بعد تمرین کنی از هر کتابی خوشت اومد به نویسنده ش شماره بدی.
زود باش زودباش :)))
تا تو اینو تمرین کنی منم یه توک پا برم آمریکا به ریچارد براتیگان شماره بدم برگردم.
خیلی باهاله مردک :)))
:))
شماره بدم از فرانسه بم زنگ بزنه اخه ؟ :))