امشب با اون اقا داشتیم ولیعصرو میومدیم پایین جلو یه قنادیه یه آقایی نشسته بود رو زمین داشت آکوردئون میزد و های های آواز میخوند خیلی شاد. رفتیم بهش پول بدیم کلی تحویلمون گرفت. بمن یه دونات داد. بعدم گف براتون دعا میکنم :)

انقده حسِ دختر کوچولوها رو داشتم. پو یا هی میخواس بگه نه دستِ شما درد نکنه نمیخوایم در همین حال من داشتم از آقاهه میگرفتمش :)) اصن مهم نبود چیه. حسش عالی بود. انگار من خیلی خنگ و کوچولو بودم :) این لحظه ها رو هیچوخ یادم نمیره. به اوجِ خوشبختی میرسم.

پارسالم یه همچین روزایی بود که داشت بارون میومد و من دلم نمیخواس از خونه بیام بیرون. چون رو شیشهء عینکم بارون میشینه و خیلی بهم برمیخوره. بعد رفتم تو ایستگاهِ بی ار تی، با قیافهء این گربه هایی که بزور بردنشون حموم. بعد مامورِ بی ارتی رو پولم یه دسمال کاغذی ام گذاشت داد بهم. خیلی عاقل اندر سفیه نگاش کردم گفتم برا چی؟ گف برا عینک. چشام برق زد. گفتم اقاااااا مرررسیی :) میتونم بگم تو کلِ اون پاییز هیچ وخ اونقد خوشحال نشده بودم. یادم نمیره این لحظه های خیلی خوبو.