شاید که نه حتمن خودخواهیه اما وقتی حالم بده دلم نمیخواد کسایی رو که همیشه پیششون چس ناله میکنم ببینم. شاید چون میترسم بگن اه بازم تو حالت بده؟ و میگن. و همش حرفای تکراری میزنن که عزیزم تا خودت نخوای حالت بهتر نمیشه. یا خیلی چیزای دیگه. ازم ناراحت نشن. فقط بدونن که حوصله چرتوپرتاشونو ندارم. اوناام میتونن حوصلهء چرتوپرتامو نداشته باشن.
میدونی همه آدما اخلاقای گوه دارن، منم همینم ،دوس ندارم خالم بده کسیو ببینم .چون حرفای اونا همیشه تکراریه ،همیشه دوست دارن به زور خوبت کنن و اکثر مواقع نمیره
چ خوبه این اخلاقای گند مشترک!
خوبه؟
فک نکنم
ازاردهندس یجورایی
همیشه حس منم وقتی دارم تو وبلاگ می نویسم همینه. این که الان هر کی می خونه میگه: اه این دختره ی مسخره که باز داره ناله می کنه!
در مورد تو حتی یه بارم نگفتم اینو. حتی به ذهنم نرسیده. در مورد بقیه چرا. نمی دونم چرا. شاید چون یه فروردینی ای مث خودم :|
برا همینم با تو مشکل ندارم تو درددل کردن
الا اینکه خودت ناراحتی و ناراحتیتو اضافه نکنم
وگرنه ازونایی نیستی که وقتی ناراحتم نمیخوام ببینمشون