-

خیلی دردناکه که ادم بترسه امید داشته باشه. وقتی یه اتفاقِ خوب براش میفته تنش بلرزه که خدا اتفاقِ بدِ بعدشو بخیر کنه.

میدونی، خیلی بده یادت بیاد وقتی تو بغلِ کسی که دوسش داری بودی و بهترین حسِ دنیا رو داشتی بازم فک میکردی به اینکه بعدش حتمن اتفاقِ بدی میفته و حتمن نمیتونه تا اخرش انقد خوب پیش بره. خیلی بده و من الان تو همین وضعیتم. دلِ ادم بعضی چیزا رو میگه. اما ادم میترسه امیدوار باشه. میترسه وقتی بعدش همه چی خراب شد بزنه تو سرِ خودش که چقدر احمق بوده وقتی امیدوار بوده.

کاش فردا همه چی خوب پیش بره. کاش منی که از اونجا برمیگردم روانی تر ازینی که الان هستم نباشم. کاش همون ویزویزی ای باشم که همیشه بوده م.