-

تا یه جایی یه چیزایی هس که ندونی چه حسی دارن و تجربه شون نکرده باشی و هوسِ تجربه کردنشون میشه خودش یه انگیزه. از یه جایی ببعد خیلی چیزا رو میدونی یعنی چی . بکارتش برات از بین میره. و دیگه علاقه ای نداری که خودتو برسونی به جایی که بخوای تجربه شون کنی. 

مگه چندبار اون لحظه ها تو زندگیِ ادم تکرار میشن اخه. چقد ادم باید به خودش بیخیالی رو تلقین کنه و از یه راهِ دیگه وارد شه.

نظرات 3 + ارسال نظر
س دوشنبه 16 بهمن‌ماه سال 1391 ساعت 10:56 ب.ظ

اوهوم ...
همینه دردمون.

ملیکا سه‌شنبه 17 بهمن‌ماه سال 1391 ساعت 09:52 ق.ظ

وقتی رسما هر پشتکی رو تو زندگیت زده باشی چیز جدیدی واسه امتحان کردن نمیمونه
دیگه چیزی لذتی نداره
رسما پیر میشی...

بهنام سه‌شنبه 17 بهمن‌ماه سال 1391 ساعت 10:29 ب.ظ http://worldisquiethere.blogsky.com

مکتوب خلق عالم در دست بیخیالی
هر امت سرافراز سرمست بیخیالی
ما را به باد اندوه بسپرده باده فکر
تا کی ببارد این چشم بر دشت بیخیالی
.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد