نمیدونم که بعدِ اون ادم ایا میتونم حداقل به این زودی باز چنین حسی رو داشته باشم به کسی. تنها چیزی که میدونم اینه که نیاز دارم این حسو داشته باشم. نیاز به بودن با اون ادمِ مربوط هم ندارم درعینِ حال. چیزی که مهمه اینه که یکی رو پیدا کنم که بتونم حسی بهش داشته باشم و بدونم قصد داره تنها بمونه که بتونم به داشتنِ این حسم و این انگیزه ی مصنوعی ادامه بدم. این خیلی مهمه. شاید یه کم اوضاع بهتر شه. و من بتونم کناره بگیرم و با این امید که احساسات توم از بین نرفته ادامه بدم.
صاحبِ اون چشما ...
شِت.
جالبه که میتونی این حس و با همون کیفیت حفض کنی تا یه جای دیگه دایورتش کنی! بت حسودیم شد.... اما مراقب باش هر بار که دل میکنی یه تیکه از دلت و جا می ذاری... تا میرسی به جایی که دیگه دلی نمیمونه تویی و یه حفره ی خالی. شاد باشی.
وای فائزه! چقد می فهمم ...
این که صرفن بودن همین حس شاید یه کم به بهتر شدن اوضاع کمک کنه ... خیلی می فهمم ...
ولی به هر حال ...
موافقم که شت!