من چیکا کنم که انقد کوچولوام که با یچیز کوچیک میتونه حال بدم خوب شه ؟ 

encore une gamine :)


اینو ببینین چه خنگه... :)


نظرات 7 + ارسال نظر
ملیکا چهارشنبه 11 دی‌ماه سال 1392 ساعت 08:33 ب.ظ

وقتی فائزه کوچولو بود:دی

:)

hedieh چهارشنبه 11 دی‌ماه سال 1392 ساعت 09:59 ب.ظ

نمیدونم آدم چرا یه حس خیلی خاصی نسبت به بچگی خودش داره .... انگار تکلیفش با بچگیش روشن نیست ... باورش سخته که این بچه، یه دوره از زندگی خودش بوده ...

اره خب. انگار یه موقع مامانش بوده م خودم...

حامد چهارشنبه 11 دی‌ماه سال 1392 ساعت 11:25 ب.ظ http://www.hamedh.com

هاله ی نور می بینم
بعدش اینکه من همیشه به چیز کوچیک، حال خوبمو بد کرده ولی چیزی نبوده که حال بدمو خوب کنه. بزرگ شدم شاید ...

نمیدونم شایدم ربطی ببزرگی و کوچیکی نداره

ف. پنج‌شنبه 12 دی‌ماه سال 1392 ساعت 12:53 ق.ظ

آخیییییییی چقد گوگولیهههههه
موهاشووووووووو

وقتی آدم عکس بچگیاشو می بینه دلش می خواد می تونست یه جوری خود کوچولوشو بغل کنه و باهاش بازی کنه و نذاره اشکش دربیاد.

خنگ نیس؟
میخواستم برم نذارم خنگ باشه انقد :))

er پنج‌شنبه 12 دی‌ماه سال 1392 ساعت 01:32 ق.ظ http://sagemast.blogsky.com

che mehraboon :D

حسین پنج‌شنبه 12 دی‌ماه سال 1392 ساعت 04:46 ب.ظ

خیلی خنگه :)))

تو حرف از خنگی نزن بیریخت :))

سیمین دوشنبه 16 دی‌ماه سال 1392 ساعت 05:57 ب.ظ

وااااااااایییی فائزه خییییلییییی باحالهههه :)) :*

گوگولی و خنگه :)) خنگِ ناز ... نه خنگِ پخمه! :) :*

خیلی خوب کردی گذاشتیش. :)

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد