انقد عادت کرده م بحال بد که الانم که تو بهترین دورهء زندگیمم همش فک میکنم منتظر یه اتفاق بد باید باشم

 دردناکه میدونم. شاید واقعن قرار نباشه اتفاق بدی بیفته ازون نوعی که من هی بش فک میکنم اما ترسش تموم تنمو میلرزونه. تنها چیزیکه ارومم میکنه اینه که تو لحظه باید زندگی کرد شاید. لحظه هامم عالی ان الان :)