نمیدونم چرا انقد فازِ فیلمای قبل انقلابو دارمو چرا هنوز سلیقم درحدِ جوونای اونموقعس و چرا بازیگر موردِ علاقه م بهروز وثوقیه. واقعن هیچ ایده ای ندارم. نمیگم بده البته. اما خب، سخته توضیحش. اینکه چطوری یه ادم تو این دهه میتونه با فیلما و آهنگای چهل پنجاه سال پیش ارتباط برقرار کنه اونم با یه انقلاب گسترده وسطش، خیلی جای سواله. بهرحال اینکه یه صحنهء گوزنها هس که بهروز وثوقی میگه وقتی گریه میکنم خیالم راحت میشه که هنوز جون دارم. خب اینو چطوری میشه حال نکرد باهاش. نمیدونم. بدیش اینه که تعصبِ خاصی ام بوجود میاره تو ادم که من اصن خوش ندارم جلوشو بگیرم. راضیم از ع. داشتنِ یه رفیقِ فیلمباز با درکِ بالا که رو مخت نره و دقیقن درصورتِ لزوم باشه نه کمتر نه بیشتر، تو این مایه هاس که انگار سفارشی زده باشن برا آدم.
بهروز وثوقی به هر حال بهترین بازیگر اون موقعاس. کسیم نمی تونه انکارش کنه. هر چند من به شخصه خیلی باهاش حال نمی کنم.
منم با آهنگای قدیمی بیشتر حال می کنم.
این دیالوگه چه خوب بود. دیالوگای خوبو دوس دارم در حد مرگ.
اون جمله ای که نوشتید رو واقعا نمیشه باهاش حال نکرد
اهنگای قبل انقلاب رو هم بدجوری موافقم ! من فقط سنتی و قبل انقلابیا رو می پسندم
شاید این سلیقه عجیب باشه و ناهماهنگ با امروزیا ولی به نظرم سگش شرف داره به سلیقه ی خیلیا ! حداقل دلیلی که میشه براش اورد خیلی بهترن از اونای دیگه
فیلماشم درنوع خودش خوبه
میگم من فیلمباز نیستم اما اگه موقع دیدنشون دید تاریخیش یادمون نره میشه خیلی ازشون لذت برد
دستکم من که اینطورم
ممنون .