امروز سر کلاس پهلوی، یه خط صاف نشون میده. ازینا |. میگه خب این میتونه صدای n بده. صدای w بده. صدای عین بده. یا r. بعضی وختام اخر کلمه اصن خونده نمیشه. بعد ماها غش میکنیم از خنده. یه همچین چیزیم نشون میده.
یه جا میگه این صدای d میده. بعدنا میبینیم صدای g ام میده. میریم جلوتر. میگه خب الان این علامت صدای y میده. واه! خدایا. اینکه گ بود! بعد یچیزی از پاچهء شلوارمون چک چک میکنه و یهو همه میفهمیم که شاشیدیم بخودمون.
راستش من خیلی خوشحالم که افتادم تو این فاز. زبان اصن دوس دارم هر چی که باشه. یه پویاییِ خوبی به ادم میده. تازه شروع میکنی میری آهنگا رو به اون زبون گوش میدیو میخونی و کلی حال میکنی و خیلی چیزای دیگه. اما حدسم اینه که یادگرفتن یه زبانِ مرده ادمو پژمرده میکنه.
آخ ..
من یه بار تصمیم گرفتم خط هیروگلیف یاد بگیرم.. ینی ته خنده بودا. یه کلاس نقاشی آدم باید قبلش بره.
خیلی زبون باهالیه. مثلن آ شبیه پرنده س, ب شبیه پا, ...
بعضیاشم چندتا شکله. سخت بود یکم, و من خیلی زور زدم تونستم اسم خودمو یاد بگیرم. اما بنظرم هیچکدوم ازینا ب سختی خط میخی نیس.
شایدم به نظر من سخت باشه. ازین نظر ک همش شبیه ب همه می گم, و فاصله ی بینشون باید دقیق رعایت بشه
هیروگلیف اخه ؟
به چه انگیزه ای ؟ :))
رشته ت ادبیات اینا که نیس ؟
وای زبان آره! زبان خیلی خوبه. پویایی رو کاملن باهات موافقم. هر چند منم خیلی با زبونای مرده حال نمی کنم و برعکس بقیه بچه ها که سر کلاس تاریخ زبان فارسی (کتیبه به زبان پهلوی و اوستایی و اینا می خوندیم) کلی کیف می کردن من اصن خوشم نمی اومد. آلمانی، فرانسه، اسپانیایی و اینا دوس دارم. آلمانی خیلی یادم رفته. باید برم تو کارش دوباره ترتیبشو بدم :) بعدش تو تشویقم کن برم دنبال فرانسه :)
عزیزم
حتمن
کلی اهنگ قشنگ فرانسه بهت میدم عاشقش بشی :))
آخه عشق مصر و مصری و اینا بودم یه زمانی. خدا نکنه جو آدمو بگیره :))
زبونای دیگه هم دوس دارم, اما می خواستم یه چیزی یاد بگیرم ک هیچکس بلد نیس :))
نه بابا, تو مایه های ادبیات هم نیس حتی
:))
عالی
همایون شجریان یکی از آلبوماشو هم به فارسی خونده هم پهلوی ..اون موقع ها داشتم فک میکردم چرا اما الان به این نتیجه میرسم که چرا !
جدی؟
چیه اسم آلبومش؟