گاهی آدم انقد که روحش درد میکنه و نمیتونه تحمل کنه برا خودش درد جسمی ایجاد میکنه. چنتا فایده داره. یکی اینکه درد روحی یادت میره یه کمی. و اینکه دلت بحال خودت میسوزه و ممکنه بعدش یه کم بهتر شی. فقط نباید کسی بفهمه. هیچکس. چون اونطوری یه ابله ضعیف بنظر میای که برگشتی بعادتای دورهء دبیرستانت. و اینکه من تقریبن همه چیو توجیهم الا اینکه مامانم چه گناهی کرده که من شده م دخترش. که یا تو خونه زوزه میکشم  یا وختی سرم تو لاک خودمه بعدش گندش درمیاد که یه آسیبی دارم بخودم میزنم. و چیزیکه باورم نمیشه اینه که بعد از گذروندن اونهمه روزای تخمی الان بشینم تو سایت دانشگاه و حسام بهمون بدیِ قبل باشه. فقط نوعش فرق کرده باشه یه کمی.